|
||||||
Payibənd oldum səri-zülfi-pərişanın
görüb, Oda yaxdım şəm vəş canım, baxıb rüxsarına,
Gəzdirər hər yan gözüm əşk üzrə
bağrım parəsin, Bir zaman keçməz ki, dil tiğindən olmaz çak-çak,
Könlümü tənhalıq eylərdi pərişan
sinədə, Bəndi-zindani-qəmü möhnətdən olmuşdum
xilas, Ey Füzuli, bunca kim tutdun nihan hali-dilin, |
||||||