Mən bu gün belə bir ifadə
işlətmək fikrinə gəlmişəm:
bu günlər Azərbaycanda ədəbiyyat
günləridir.
Dünən Yazıçılar
Birliyinin rəhbərləri, üzvləri,
xalq şairləri ilə, yaşlı
nəslə mənsub şair və yazıçılarla
görüşümüz oldu. Xahiş
etdim ki, gənclərlə də görüşək.
Bu mənim keçmişdə belə məsələlərə
münasibətimlə müəyyən
dərəcədə bağlıdır.
Keçmiş zamanlarda da Yazıçılar
İttifaqı ilə çox sıx əlaqədə
olmuşam. Yazıçılarla vaxtaşırı
görüşlərim olurdu, - yaşlılarla
da, gənclərlə də görüşürdük.
Şübhəsiz ki, birlikdə də
görüşlərimiz olurdu. Bəzən
gənclərin və yaşlıların
öz problemləri olur. İndi kimin gənc
və kimin yaşlı olduğunu demək
çətindir. Mən bunu dünən
dedim ki, vaxtilə biz Anar, Elçin, Yusif
və başqaları ilə gənc nəslin
nümayəndələri kimi görüşürdük,
indi isə onlar ədəbiyyatımızın
ağsaqqalları da olmasa, hər halda yetkin
nəslə, yəni yaşlı nəslə
mənsub hesab olunurlar. Kiminin 50-dən yuxarı,
kimininsə 60-a yaxın yaşı var.
Bunlar gözlərimin qabağında böyüyüblər.
...Bizim xalqımız ən qədim
zamanlardan ədəbiyyatla, ədəbiyyat
nümunələri ilə tanınıbdır.
Hətta qərb ölkələrinin, inkişaf
etmiş və digər ölkələrin
tarixini vərəqləyərkən görürük
ki, xalqımızın yaratdığı
ədəbi əsərlər, şeirlər
onlardan xeyli əvvəl yaranıbdır.
Beləliklə də, bir daha aydın olur
ki, xalqımızın tarixində ədəbiyyat
qədim dövrlərdən öz yerini
tutubdur və xalqımızın inkişafında
çox böyük rol oynayıbdır.
...İndiki
dövr keçid dövrüdür. Biz
bu keçid dövrünün çətinliklərini
bütün sahələrdə hiss edirik,
görürük. Şübhəsiz ki,
bu çətinliklər mədəniyyət,
ədəbiyyat sahəsində də var.
Ancaq bu müvəqqətidir, tarixi nöqteyi-nəzərdən,
bir andır, müvəqqəti bir dövrdür.
Biz bu dövrü keçib gedəcəyik.
Biz sadəcə buna dözməliyik, bu
dövrün əzab-əziyyətini, acı-ağrısını
çəkməliyik ki, gələcəyimiz
daha gözəl, parlaq olsun. Heç şübhə
yoxdur ki, Azərbaycan xalqının gələcəyi
gözəl, parlaq olacaqdır.
...Siz gənclər bunu bilirsiniz,
amma daha dərindən bilməlisiniz ki,
ən qədim dövrlərdən bizə
gəlib çatmış, indi fəxr etdiyimiz
ədəbiyyat əsərlərinin - Nizaminin,
Nəsiminin, Füzulinin, Vaqifin, Mirzə
Fətəli Axundovun, yaxud digərlərinin
əsərlərinin heç birisi asanlıqla
yaranmayıb. Heç də hamı bilmir
ki, bu əsərlərin yaranması üçün
onlar nə qədər zəhmət, əziyyət
çəkiblər, nə qədər fədakarlıq
göstəriblər.
...Şübhəsiz ki, biz keçmişdə
əldə etdiyimiz nailiyyətlərdən,
yaranmış əsərlərdən
daim istifadə edəcəyik. Səməd
Vurğunun, Rəsul Rzanın, Süleyman
Rüstəmin, Mehdi Hüseynin, Süleyman
Rəhimovun, Mirzə İbrahimovun əsərlərini
heç kəs heç vaxt unutmayacaqdır.
Əksinə, onlarda olan bədiilik, yüksək
səviyyəli sənət nümunələri
bizim üçün həmişə böyük
sevinc mənbəyi, yazıçılarımız,
şairlərimiz, ədəbiyyatçılarımız,
ədəbiyyatşünaslarımız
üçün həmişə örnək
olacaqdır. Mən belə hesab edirəm.
Ancaq onlar müstəqil dövlətdə
yaşamamışdılar. Onlar bizə
böyük irs qoyublar, ancaq eyni zamanda,
biz onlardan daha da xoşbəxtik, çünki
biz müstəqil dövlətdə yaşayırıq.
Siz, gənc nəsil, bizlərə, yaşlı
nəslə nisbətən daha da xoşbəxt
adamlarsınız, çünki siz daim müstəqil
dövlətdə yaşayacaqsınız.
Mən tam əminəm ki, bizim müstəqilliyimiz
əbədi, daimi olacaqdır. Biz müstəqilliyimizi
həmişə yaşadacağıq.
Bizim ədəbiyyatımız, incəsənətimiz,
mədəniyyətimiz müstəqillik
şəraitində daha da çox inkişaf
edəcəkdir.
...Əmin ola bilərsiniz ki,
dövlətin ədəbiyyata, xüsusən
gənc yazıçılara qayğısı
daim olacaqdır. Buna əmin ola bilərsiniz.
İndi bəlkə bunun səviyyəsi,
dərəcəsi bəzi vaxtlarda bir-birindən
fərqli olacaqdır. Amma əsas odur ki,
bu qayğı var.
Prezident Sarayı,
29 oktyabr 1997-ci il
|